Στην ιερή Αποκάλυψη 17 : 2 διαβάζουμε:
Αποκ. 17:2 μετά της οποίας επόρνευσαν οι βασιλείς της γης και εμεθύσθησαν οι κατοικούντες την γην εκ του οίνου της πορνείας αυτής.
Πότε μεθάει κάποιος; Όταν το κρασί έχει άλλες προσμίξεις ή είναι νοθευμένο ή έχει φάρμακα. Έτσι, αυτή η Βαβυλώνα, ότι προσφέρει στο λαό για κρασί είναι νοθευμένο. Είναι το κρασί της πορνείας της. Είναι ψεύτικες διδασκαλίες που δίνει σαν ερμηνείες δήθεν από το Λόγο του Θεού, που στην πραγματικότητα είναι δικές της επινοήσεις και εφαρμογές. Ε! Αυτές είναι που μεθούν το λαό και παραπαίει, παθαίνει αχρωματοψία, τρεκλίζει από εδώ και από κει, και βαφτίζει τα μαύρα κόκκινα. Δεν έχει αίσθηση, όπως ένας μεθυσμένος. Εδώ θα αναφερθούμε σε μία παραβολή που είπε ο Κύριος Ιησούς και την κατέγραψε ο μαθητής Ματθαίος:
Ματθ. 24:45 Τις λοιπόν είναι ο πιστός και φρόνιμος δούλος, τον οποίον ο κύριος αυτού κατέστησεν επί των υπηρετών αυτού, διά να δίδη εις αυτούς την τροφήν εν καιρώ;
Ματθ. 24:46 Μακάριος ο δούλος εκείνος, τον οποίον όταν έλθη ο κύριος αυτού θέλει ευρεί πράττοντα ούτως.
Ματθ. 24:47 Αληθώς σας λέγω ότι θέλει καταστήσει αυτόν επί πάντων των υπαρχόντων αυτού.
Ματθ. 24:48 Εάν δε είπη ο κακός εκείνος δούλος εν τη καρδία αυτού, Βραδύνει να έλθη ο κύριός μου,
Ματθ. 24:49 και αρχίση να δέρη τους συνδούλους, να τρώγη δε και να πίνη μετά των μεθυόντων,
Ματθ. 24:50 θέλει ελθεί ο κύριος του δούλου εκείνου καθ' ην ημέραν δεν προσμένει και καθ' ην ώραν δεν εξεύρει,
Ματθ. 24:51 και θέλει αποχωρίσει αυτόν, και το μέρος αυτού θέλει θέσει μετά των υποκριτών· εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων.
Εκεί ομιλεί για δύο δούλους, ο ένας είναι πιστός, φρόνιμος και έμπιστος, ο άλλος κακός δούλος και τυραννικός. Θα δούμε στην σύγχρονη εποχή, ποιά δύο πρόσωπα πρωταγωνιστούν και υποδύονται το ρόλο του δούλου. Η τροφή που θα δινόταν έπρεπε να είναι θρεπτική στην ώρα της και όχι ψευδοπροφητείες.
Εδώ έχουμε την Οργάνωση της Σκοπιάς που αξιεί για τον εαυτό της ότι είναι ο “πιστός και φρόνιμος δούλος”. Η ιστορίας τους μαρτυρεί κάτι τέτοιο; Το Κυβερνών Σώμα της δεν επικαλείται καμία περικοπή της Αγίας Γραφής τόσο πολύ, όσο αυτής που αναφέραμε παραπάνω. Κάνουν κακή ερμηνεία και εφαρμογή και ο τρόπος με την οποίο μεταχειρίζονται αυτή την ερμηνεία, σκοπός τους είναι να ενισχύσουν την ιδέα περί συγκεντρωτικής διοικητικής εξουσίας. Με τον τρόπο αυτόν έχουν σε εκτεταμένο έλεγχο όλα τα μέλη τους.
Ξεκινάνε με την φιγούρα του πάστορα Ρώσσελ, ο οποίος εφάρμοσε στον εαυτό του τα εδάφια Ματθαίος 24 : 45-47 και εναντιώθηκε στην ιδέα πως αυτή η περικοπή αφορούσε όλα τα μέλη του σώματος του Κυρίου σαν σύνολο. Υποστηρίζοντας ότι η περικοπή πρόλεγε την εμφάνιση ενός ιδιαίτερα χαρισματικού δούλου, δηλαδή, ενός ατόμου τον οποίο ο Θεός θα έστελνε την στιγμή που ο ίδιος θα όριζε. Κατά τη δεύτερη δεκαετία του Ρόδερφορντ (του δεύτερου σε σειρά ηγέτη), αφού εδραιώθηκε και απέκτησε πλήρη εξουσία, σταμάτησε να υποστηρίζει τις διδασκαλίες (αντίστροφη πορεία) και οι αναφορές πλέον περί πιστού δούλου ήταν πλέον σπάνιες, δεν χρειάζονταν. Ο Ρόδερφορντ είχε εισάγει τώρα το σχεδόν μαγικό όρο: « Οργάνωση », τονίζοντας παράλληλα τη “θεοκρατία”. Τώρα, ο πιστός δούλος αναφερόταν στο σώμα όλων των χρισμένων Χριστιανών που υπήρξαν από την Πεντηκοστή του 33 μ. Χ. μέχρι και σήμερα. Όμως, για την εταιρεία Σκοπιά δεν τους θεωρεί έτσι. Διαχωρίζει τους Χριστιανούς που είναι στην ζωή σήμερα σε δύο κατηγορίες: μία μη χρισμένη με γήινη ελπίδα και μία χρισμένη με ουράνια ελπίδα. Όμως, έτσι λένε οι Γραφές;
Εφεσ. 4:4 Εν σώμα και εν Πνεύμα, καθώς και προσεκλήθητε με μίαν ελπίδα της προσκλήσεώς σας·
Εφεσ. 4:5 εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα·
2Κορ. 1:21.
Ρωμ. 8:8 όσοι δε είναι της σαρκός δεν δύνανται να αρέσωσιν εις τον Θεόν.
Ρωμ. 8:9 Σεις όμως δεν είσθε της σαρκός, αλλά του πνεύματος, εάν το Πνεύμα του Θεού κατοική εν υμίν. Αλλ' εάν τις δεν έχη το Πνεύμα του Χριστού, ούτος δεν είναι αυτού.
Ρωμ. 8:12 Άρα λοιπόν, αδελφοί, είμεθα χρεώσται ουχί εις την σάρκα, ώστε να ζώμεν κατά σάρκα·
Ρωμ. 8:13 διότι εάν ζήτε κατά την σάρκα, μέλλετε να αποθάνητε· αλλ' εάν διά του Πνεύματος θανατόνητε τας πράξεις του σώματος, θέλετε ζήσει.
Ρωμ. 8:14 Επειδή όσοι διοικούνται υπό του Πνεύματος του Θεού, ούτοι είναι υιοί του Θεού.
Όσο και να ψάξει κανείς στην Αγία Γραφή, πουθενά δεν θα βρει να μιλάει για δύο ομάδες ανθρώπων με διαφορετική ελπίδα και διαφορετική πίστη. Είναι μία η ελπίδα. Και όμως, αυτή την αλχημεία την έχει σε αποκλειστικότητα και την κατέχει μόνο η εταιρεία Σκοπιά.
Στο βιβλίο Ησαΐας 43 : 10-12, είναι γραμμένο όπου ο Θεός μιλά για το έθνος Ισραήλ ως ο δούλος μου στον ενικό, και για τα άτομα που απαρτίζουν το έθνος ως μάρτυρές μου στον πληθυντικό. Στην εφαρμογή αυτής της αρχής από την Σκοπιά είναι που ξεκινάει το πρόβλημα. Στην Σκοπιά 1ης Ιουλίου 1981 (σελ. 24), ο πιστός δούλος είναι μόνο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, κατά τη Σκοπιά. Αναλογιστείτε, το πως οι εκδόσεις της Σκοπιάς έκτισαν επάνω σε αυτό το ερμηνευτικό θεμέλιο και τα άκρα στα οποία οδηγήθηκαν. Είναι προφανές, πως ο κύριος στόχος τους είναι να αποδείξουν την αυθεντικότητα αυτής της άποψης και να την ενισχύσουν. Δηλαδή, ότι ο Θεός και ο Χριστός συναλλάσσονται με αυτούς τους ανθρώπους μόνο, μέσα από μία Οργάνωση. Και ότι η Οργάνωση αυτή σήμερα, είναι η οργάνωση που σχετίζεται με την εταιρεία Σκοπιά.
Η διδασκαλία της εταιρείας Σκοπιά, λέει πως η τάξη των δούλων έχει συνεχή ύπαρξη χωρίς κενά, από την αρχή της, το 33 Κ.Χ., μέχρι σήμερα. Λειτουργούσε σε ένα συμπαγές σώμα. Ας θυμηθούμε δηλώσεις της Σκοπιάς που ισχυρίζονται πως η Βίβλος δεν μπορεί να κατανοηθεί πλήρως, χωρίς εμείς να έχουμε κατά νου την Οργάνωση του Ιεχωβά. Μέχρι το έτος 1870 όταν ο νεαρός Ρώσσελ ξεκίνησε την ανεξάρτητη μελέτη του επάνω στη Βίβλο, πού ήταν η τάξη του “πιστού και φρόνιμου δούλου”; Πού ήταν αυτή η “Οργάνωση”; Πώς μπόρεσε ο Ρώσσελ να αναβιώσει τις μεγάλες αλήθειες, που δίδαξαν ο Ιησούς και οι απόστολοι, ανεξάρτητα από τον αγωγό της επικοινωνίας μιας γήινης οργάνωσης; Και όμως ο Ιησούς είχε μιλήσει ότι σπίθες αλήθειας θα υπήρχαν σε όλους τους αιώνες:
Ματθ. 28:20 διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν.
Ματθ. 18:20 Διότι όπου είναι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομά μου, εκεί είμαι εγώ εν τω μέσω αυτών.
Όντως, έμαθαν από διεσπαρμένους αδελφούς όπως ήταν: ο Χένρι Γκρου, ο Τζόνας Γουέντελ, ο Τζορτζ Γ. Στέτσον, Τζορτζ Στορς, Νέλσον Χ. Μπαρμπουρ ( Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά - Διαγγελείς της Βασιλείας σελ. 45 ). Το ερώτημα παραμένει: πώς ο Ρώσσελ δεν στράφηκε προς μία τέτοια Οργάνωση; Δεν μπορεί να βρεθεί ο παραμικρός κρίκος της υποτιθέμενης συνεχούς αλυσίδας των γενεών του δούλου, που να συνδέετε με τον Ρώσσελ σε μορφή Oργάνωσης. Παρά τις επίμονες προσπάθειες της εταιρείας να συνδέσει το 33 μ. Χ. με το σήμερα, κάνουν υποθέσεις με κρίκους που αποδεικνύονται αόρατοι.
Όταν οι ίδιες οι δηλώσεις τους τους ακυρώνουν
Η άποψη αυτή, της προσεχτικά δομημένης διδασκαλίας σχετικά με την τάξη του “πιστού και φρόνιμου δούλου”, αποδεικνύεται απλά ένας πύργος από τραπουλόχαρτα τον οποίο γκρεμίζουν οι ίδιες τους οι δηλώσεις. Προφανώς, δεν υπάρχει κάποια τάξη “πιστού και φρόνιμου δούλου” ηλικίας 2000 ετών, στην οποία ένοιωσε ο Ρώσσελ και οι σύντροφοί του να πάνε, με την οποία θα μπορούσαν να ενωθούν. Και από την οποία θα μπορούσαν να λάβουν συγκεντρωμένο φως, το οποίο θα μπορούσε να είχε συσσωρευτή μέσα από το πέρασμα των αιώνων. Η ανάγκη τους για ανεξάρτητη μελέτη τονίζεται από τις εκδόσεις της Σκοπιάς. Αν ακολουθήσουμε κατά λέξη της διδασκαλίες της Οργάνωσης θα καταλήγαμε πως ο γνήσιος Χριστιανισμός στη Γη έχει περιοριστή σε μία μικρή ομάδα Αμερικανών, που συναθροίζονταν στο Πίτσμπουργκ της Πενσιλβανίας.Είναι όμως αλήθεια αυτό; Τί αποδεικνύει η ιστορία;
Η ιστορία μας κατακλύζει από μεμονωμένα άτομα τα όποια αναζητούσαν την αλήθεια σε όλους τους αιώνες καθώς και κινήματα σε ομάδες. Κάποια ονόματα πιστών δούλων: Ουΐκλιφ, Τίντλει, Ουαλδένσιοι, Αναβαφτιστές ( Σκοπιά 1 Δεκεμβρίου 1981, σελ. 12). Οι νομικά εδραιωμένες θρησκείες κάθε εποχής, τους θεωρούσαν αιρετικούς, τους αφόριζαν και τους εδίωκαν. Ένας γνήσιος αγωνιστής Χριστιανός, πιστός δούλος, κατάλαβε πως οι γραφές έπρεπε να κηρυχθούν στους ανθρώπους, ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχει διαφορά μεταξύ λαϊκών και κληρικών και ότι ο κοινός χωρικός έπρεπε να μπορεί να διαβάζει τη Βίβλο μόνος του. Γι’ αυτό άρχισε να μεταφράζει τη Βίβλο από την λατινική Βουλγάτα (Vulgata Latina), στα αγγλικά ( 1389 ). Το έργο της μεταφράσεως προόδευσε με μεγάλη ταχύτητα. Ο Ουΐκλιφ προώθησε τη διδασκαλία και την εκπαίδευση των διδασκάλων, οι οποίοι ταξίδευαν σε όλη τη χώρα με το Λόγο του του Θεού (Σκοπιά 1ης Νοεμβρίου 1980). Την περίοδο των σκοτεινών από πνευματική άποψη αιώνων που ήρθαν μετά το θάνατο των αποστόλων, τί έγινε με το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων;
2Τιμ. 1:13 Κράτει το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων, τους οποίους ήκουσας παρ' εμού, μετά πίστεως και αγάπης της εν Χριστώ Ιησού.
2Τιμ. 1:14 Την καλήν παρακαταθήκην φύλαξον διά του Πνεύματος του Αγίου του ενοικούντος εν ημίν.
1Πέτ. 2:21 Διότι εις τούτο προσεκλήθητε, επειδή και ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς διά να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού·
Πολλοί ειλικρινείς άνθρωποι προσπάθησαν να έρθουν κοντά στο φως. Σε μερικές περιπτώσεις, ήταν κάποια μοναχική φωνή και σε κάποιες άλλες ένας μικρός όμιλος, “όπου δύο ή τρεις”, που έψαχναν για το υπόδειγμα. Οι Ουαλδένσιοι φαίνεται ότι ήταν μία τέτοια μειονότητα. Έζησαν στη Γαλλία, στην Ιταλία και σε άλλα μέρη της Ευρώπης, από τον 12ο έως στον 14ο αιώνα.
Ένα άλλο σώμα πιστών, είναι οι Αναβαφτιστές που ήρθαν στο προσκήνιο το 1525. Και επειδή βάφτιζαν μόνο ενήλικες, γιατί μόνο αυτοί μπορούν συνειδητά να αφιερώνονται στον Χριστό, γι’ αυτό τους δόθηκε το όνομα Αναβαφτιστές. Ο καθένας από αυτούς θεωρούσε πως είναι προσωπικά υπόλογος στον Θεό, ότι είχε ελευθερία βούλησης και προσπαθούσε η πίστη του να έχει έργα. Αναγνωρίζοντας ωστόσο, πως η σωτηρία δεν έρχεται από έργα και μόνο. Οι Αναβαφτιστές είχαν υψηλούς κανόνες ηθικής και ζούσαν μια ισορροπημένη ζωή, απαλλαγμένοι κατά βάση από υλιστικά αγαθά και επιθυμίες της εδραιωμένης θρησκείας. Αγαπούσε ο ένας τον άλλον και ήσαν έτοιμοι να προσφέρουν τα υλικά τους αποκτήματα για το καλό των φτωχών. Και αυτοί τρέφονταν από το λόγο του Θεού και έτρεφαν και άλλους. ( Σκοπιά 15ης Νοεμβρίου 1987, σελ.81 )
Έγινε όλη αυτή η ιστορική αναδρομή, για να δούμε πως σε όλους τους αιώνες ακόμα και τους σκοτεινούς, ο κύριος Ιησούς Χριστός έτρεφε τους δούλους τους και είχε πάντα πιστούς δούλους και οικονόμους ώστε να επιτελούν το έργο του.
Ματθ. 18:20
Ματθ. 28:20
Όταν ο κύριος, αοράτος φροντίζει τους δούλους του
Εδώ δείχνει συνεχή φροντίδα σε όλους τους δούλους του, σε όλε τις εποχές. Ας έρθουμε στο θέμα μας, του “πιστού και φρόνιμου δούλου”, το δούλου δηλαδή, που θα μοίραζε την ποιοτική πνευματική τροφή στους υπηρέτες του στην κατάλληλη χρονική στιγμή. Σε ολόκληρη τη γη, σε όλες τις θρησκευτικές ομάδες, μόνο η Οργάνωση πίσω από τις εκδόσεις της Σκοπιάς (που πέρασε τη δοκιμασία), και ο λόγος ήταν που μοίραζε την πνευματική τροφή εξαιρετικής ποιότητος στην ώρα της. Όμως, είναι έτσι; Ποιά είναι η απόδειξη που μπορεί να δώσει η Οργάνωση για την εξαιρετική ποιότητα και σύνεση όσον αφορά το Λόγο του Θεού; Ποιά είναι η απόδειξη ότι η ποιότητα ήταν εμφανέστερα ανώτερη από όλες τις άλλες και ήταν η κατάλληλη τροφή στην κατάλληλη στιγμή;Ας σκεφτούμε τώρα μερικά παραδείγματα του τί ήταν αυτό που μοίραζε στην πραγματικότητα η οργάνωση τις εταιρείας Σκοπιά σαν πνευματικό φαγητό, στην περιοχή γύρω από το υποτιθέμενο έτος της δοκιμασίας του 1919. Ποιό ήταν το κυρίαρχο πνεύμα τους εποχή εκείνη;
Υποδειγματική Σύνεση ή Ανθρώπινη Αφροσύνη;
Από αυτά που θα μάθουμε ας βγάλουμε τα δικά μας συμπεράσματα. Κάποια εδάφια θα μας δώσουν το νήμα της κατανόησης στη συνέχεια.Ιερ. 8:8 Πως λέγετε, Είμεθα σοφοί, και ο νόμος του Κυρίου είναι μεθ' ημών; ιδού, βεβαίως εις μάτην έγεινε τούτο· ο κάλαμος των γραμματέων είναι ψευδής.
Και αλλού λέει ο ιερός Λόγος του Θεού:
Παρ. 10:19 Εν τη πολυλογία δεν λείπει αμαρτία· αλλ' όστις κρατεί τα χείλη αυτού, είναι συνετός.
Οι αποδείξεις που δείχνουν ότι μετά το θάνατο του Ρώσσελ το 1916, η Οργάνωση της εταιρείας Σκοπιά συνέχισε να υποστηρίζει με πάθος την αυθεντικότητα όσον αφορά τις χρονολογίες, είναι: Το 1799 ως την αρχή των τελευταίων ημερών. Το 1874 ως την αρχή της αόρατης παρουσίας του Χριστού. Και το 1878 ήταν ότι ο Ιησούς έλαβε την βασιλική ισχύ και ξεκίνησε τον καιρό της κρίσης. Μετά, αναθεωρείτε αυτό και μας λένε ότι το 1914 ανέλαβε την βασιλική του εξουσία, με εδάφιο κλειδί το:
Παρ. 4:18 Η οδός όμως των δικαίων είναι ως το λαμπρόν φως, το φέγγον επί μάλλον και μάλλον, εωσού γείνη τελεία ημέρα.
Ας φέρουμε τώρα στη θύμηση μας όσα έλαβαν χώρα το 1917. Τώρα, έχουμε προσαρμοσμένη διδασκαλία σύμφωνα με το εδάφιο των Παροιμιών 4 :18, με πολύ φως. Τώρα, επισήμως ο κύριος Ιησούς κατά την Οργάνωση είναι ο νεοενθρονισμένος βασιλιάς. Τώρα, το φως είναι εκθαμβωτικό. Το 1917 γράφεται το βιβλίο “Το Τετελεσμένο Μυστήριο”. Το βιβλίο αυτό χαρακτηρίστηκε ως μήνυμα της ώρας, αφού υποστηριζόταν με βεβαιότητα ότι το φως έλαμπε ολοένα και περισσότερο. Η αξιοσημείωτη αυτή έκδοση θα έπρεπε να αποτελεί πρώτης τάξης ένδειξη της τροφής που μοιραζόταν, δεδομένου ότι ο νεοενθρονισμένος κύριος Ιησούς θα έδινε στον μοναδικό του δίαυλο τα εχέγγυα πως είχε την υποστήριξή του.
Προσέξτε ορισμένες από τις προφητείες που έγιναν το 1918 και 1920 στο “Τετελεσμένο Μυστήριο”. Η θεματολογία του ασχολούνταν με το κεφάλαιο 16 της Αποκάλυψης και τα κεφάλαια 24 και 35 του Ιεζεκιήλ:
{
Το Τελεσμένο Μυστήριο
“Δια να δώση εις αυτήν το ποτήριον του οίνου του θυμού της οργής αυτού. - Το κρασί από το κλήμα της γης. Αποκάλυψη 14 : 17-20, Ιερεμίας 8 : 14, Ησαΐας 51 : 17-20, Ιερεμίας 25 : 26-28, Αποκάλυψη 18 : 6.Το Τελεσμένο Μυστήριο
16 : 20. Και πάσα νήσος έφυγε. - Ακόμα και η δημοκρατίες θα εξαφανιστούν στην πτώση του 1920.
Και τα όρη δεν ευρέθησαν. - Κάθε βασίλειο της γης θα καταλυθεί, θα χαθεί μέσα στην αναρχία.
16 : 21. Και κατέβαινεν... επί τους ανθρώπους... - “Άνθρωποι”, οι λατρευτές του θηρίου και της εικόνας του, δηλ. Ο κλήρος.
... χάλαζα μεγάλη... εκ του ουρανού... - Η αλήθεια, συμπαγής, συμπυκνωμένη πέφτει με συντριπτική ορμή. Η κατακλείδα του πώς ο έβδομος τόμος των Γραφικών Μελετών, εμφανίζεται στους λατρευτές του θηρίου και της εικόνας του. Αποκ. 11:19, Ησ. 28:17, Ιεζ. 13:11, Ιησ. 10:11.
... έως ενός ταλάντου... - Δηλαδή 113 λίμπρες. (Μαλ. 3:10) Μία άλλη άποψη των Γραφικών Μελετών όπως εμφανίζονται στους λατρευτές του θηρίου και της εικόνας του μπορεί να βρεθεί στην τελευταία από τις πληγές στην Αίγυπτο, το θάνατο πρωτοτόκων του.
------------
Οι τρεις μέρες κατά τις οποίες ο στρατός του Φαραώ καταδίωκε τους Ισραηλίτες στην έρημο αντιπροσωπεύουν τα τρία χρόνια από τον 1917 μέχρι το1920. Χρονικό διάστημα στο οποίο η θάλασσα της αναρχίας θα καταπιεί τους απεσταλμένους του Φαραώ. Οι τροχοί θα φύγουν από τα άρματα τους - οργάνωσής τους.Αν και ο πάστορας Ρώσσελ είναι νεκρός μας ξαναμιλά.
Επίσης, το 1918, όταν ο Θεός θα καταστρέψει συνολικά τις εκκλησίες τους και τα μέλη τους κατά εκατομμύρια, όσοι διαφύγουν θα προστρέξουν στα έργα του Πάστορα Ρώσσελ για να μάθουν το νόημα του “Χριστιανισμού”.}
Ανάλογης ποιότητος είναι και η αποκαλούμενη από το βιβλίο “Διορθωμένη μετάφραση του Ιώβ 40 : 15 – 41 : 34”. Εκεί κάνει λόγο για τον Βεεμώθ και τον Λεϋιάθαν, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν την ακίνητη ατμομηχανή και την σιδηροδρομική ατμομηχανή αντίστοιχα, κατά την Σκοπιά: “ Ιδού τώρα ο Βεεμώθ (ακίνητη ατμομηχανή), τον οποίο έκαμα μετά σου, τρώγει χόρτον (τύρφη, ξύλο, κάρβουνο) ως βους. Ιδού τώρα, η δύναμις αυτού είναι εν τοις νεφροίς αυτού (η επιφάνεια του καυστήρα) και η ισχύς αυτού εν τω ομφαλώ της κοιλίας αυτού (η δεξαμενή του καυστήρα). Υψώνει την ουρά (εξάτμιση απέναντι από τον άνοιγμα για την εισαγωγή του καύσιμου υλικού) αυτού ως κέδρον. Τα νεύρα των μοιρών αυτού (καλώδια, ράβδοι σύνδεσης) είναι συμπεπελεγμένα. Τα οστά αυτού είναι χάλκινοι σωλήνες, τα οστά αυτού (μπάρες κιγκλιδώματος) ως μοχλοί σιδήρου. Τούτο είναι το αριστούργημα του Θεού, ο ποιήσας αυτού ο Κύριος τον δυνάμεων. (...) “ Ο συγγραφέας της Σκοπιάς δίνει στη συνέχεια τη δική του ερμηνεία όσον αφορά τον Λεϋιάθαν, ότι είναι σιδηροδρομική μηχανή.
Πρόσβαση στην βιβλιογραφία της Σκοπιάς, έχουν μόνο τα μέλη του συγγραφικού τμήματος και το Κυβερνών Σώμα. Γι‘ αυτό πολλά στοιχεία που αναφέρουμε, είναι από τα βιβλία ”Κρίση Συνείδησης” και “Αναζητώντας την εν Χριστώ Ελευθερία”, που είναι από τον εκλιπόντα αδελφό Ρέιμοντ Φρανς ( πρώην μέλος του Κυβερνώντος Σώματος ).
Όπως μας λέει στο κεφ. 19 της ιερής Αποκάλυψης και εδάφιο 10, είναι γραμμένο εκεί με το Πνεύμα του Θεού:
Αποκ. 19:10 Και έπεσον έμπροσθεν των ποδών αυτού, διά να προσκυνήσω αυτόν. Και λέγει μοι· Πρόσεχε μη κάμης τούτο· εγώ είμαι σύνδουλός σου και των αδελφών σου, οίτινες έχουσι την μαρτυρίαν του Ιησού· τον Θεόν προσκύνησον· διότι η μαρτυρία του Ιησού είναι το πνεύμα της προφητείας.
Η μαρτυρία του Ιησού είναι το πνεύμα της προφητείας. Αν είναι έτσι, ο πρόσφατα ενθρονισμένος βασιλιάς Ιησούς, θα είχε λογικά ασχοληθεί με έντονο ενδιαφέρον με τις ερμηνείες των προφητειών και των προβλέψεων που περιέχει αυτή η έκδοση. Οι οποίες είχαν την προέλευση τους από μία Οργάνωση, που ισχυρίζεται πως αποτελεί τον εκλεκτό αγγελιοφόρο, το κανάλι τον πληροφοριών, τον δίαυλο επικοινωνίας. Η εταιρεία Σκοπιά ισχυρίζεται, πως ο κύριος Ιησούς θα ερχόταν στον ναό του για κρίση (1918-19) και λογικά θα εξέταζε το παλμαρέ αυτής της μοναδικής Οργάνωσης και τη είχε γράψει αυτή.
Όταν αυτοπροβάλλονται, η σοφία τους αποδεικνύεται εκ των έργων και των λόγων τους.
Όπως δηλώνει και η Σκοπιά 15 Δεκεμβρίου 1977 (σελ. 751): “Η πιστότητα τους και οι πνευματική τους σοφία στην υπηρεσία του Κυρίου καθορίζει την ικανότητα τους να είναι υπεύθυνοι για όλα τα επίγεια υπάρχοντα του κυρίου τους.” Τα παραδείγματα που παρουσιάσαμε δεν αποτελούν ασυνήθιστες εξαιρέσεις. Αρκεί κάποιος να μπορεί να διαβάσει αυτό “Το Τετελεσμένο Μυστήριο” για να δει την απίστευτη μυθοπλαστική ανοησία. Και δεν νομίζω πως ο όρος αυτός είναι άδικος. Κάποιος όμως μπορεί να πει πως αυτό είναι “παλιό φως”. Σας παρακαλώ, πάρτε το βιβλίο Αποκάλυψη—Το Μεγαλειώδες Αποκορύφωμά της Πλησιάζει!(1988 ) σελ. 165 παρ. 16 . Εγκωμιάζει ότι: «Το 1917 οι Σπουδαστές της Γραφής εξέδωσαν το βιβλίο Το Τετελεσμένον Μυστήριον, ένα δυνατό ερμηνευτικό εργαλείο στην Αποκάλυψη και τον Ιεζεκιήλ».Αυτό το βιβλίο ήταν που οδήγησε τους αξιωματούχους της Σκοπιάς στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο και έπειτα στη φυλακή. Λέει ο συγγραφέας του βιβλίου “Αναζητώντας την εν Χριστώ ελευθερία”: “Φαίνεται αδιανόητο το ότι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να χάσουν την ελευθερία τους για μία έκδοση γεμάτη με ανοησίες. Και όμως, η φυλάκιση εξαιτίας αυτού του βιβλίου, αργότερα προωθήθηκε ως γεγονός μεγάλης προφητικής σημασίας. (...)” Επίσης, στη θύμηση των αδελφών της εποχής εκείνης, ήταν συμβιβασμός και όχι ακεραιότητα γι’ αυτό το βιβλίο. Γιατί δέχτηκαν να απαλείψουν τις σελίδες 247-254 για να ικανοποιηθούν εκείνοι που τους λογόκριναν. Και όμως, σήμερα όχι μόνο λίγες σελίδες έχουν παραληφθεί, αλλά και ολόκληρο το βιβλίο έχει περάσει στο περιθώριο.
Ας σκεφτούμε παρακαλώ τον καιρό που ο Ιησούς υποτίθεται ότι επέλεγε την Οργάνωση της εταιρίας Σκοπιά για το μοίρασμα της πνευματικής ποιοτικής τροφής. Εκείνη την εποχή, το 1918, για πρώτη φορά γίνεται η διάλεξη με τα αβαρυσήμαντα λόγια της εποχής εκείνης πως “Εκατομμύρια από όσους ζουν σήμερα δεν θα πεθάνουν ποτέ” και αυτό συνέχισε στις αρχές τις δεκαετίας 1920. Εκδόθηκε επίσης σε παγκόσμια εμβέλεια σε τυπωμένη μορφή.
Γιατί δεν τους βγήκαν τα “κουκιά”;
Και όμως οι εκδόσεις αυτές δεν πληροφορούν τους αναγνώστες ότι το κύριο μήνυμα της ομιλίας και η βάση για τον επιβλητικό της τίτλο ήταν ο ισχυρισμός πως το 1925 σηματοδοτούσε την αρχή της χιλιετίας. Και επίσης περίμεναν μεταξύ των άλλων, ότι θα επέστρεφαν το 1918 ο Αβραάμ, ο Ισαάκ , ο Ιακώβ και οι πιστοί προφήτες της παλιάς εποχής. Οι παλιά τάξη πραγμάτων (ο παλιός κόσμος πεθαίνει) και ότι στη θέση της έρχεται η νέα τάξη. “Εκατομμύρια από όσους ζουν σήμερα δεν θα πεθάνουν ποτέ” (1920) σελ. 97: “... και ότι το 1925 σηματοδοτεί την ανάσταση για τους αρχαίους αριστείς και την αρχή της αποκατάστασης, είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι εκατομμύρια άνθρωποι που είναι αυτή τη στιγμή στη γη θα συνεχίσουν να είναι στη γη το 1925. Τότε, βασισμένοι στις υποθέσεις του θείου Λόγου, πρέπει να καταλήξουμε στο θετικό αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα ότι εκατομμύρια από όσους ζουν τώρα δεν θα πεθάνουν ποτέ.”Εσείς θα θεωρούσατε όλα αυτά πνευματική τροφή στην ώρα της που θα έπρεπε να μοιράσει εν καιρώ;
Μια διερεύνηση των εκδόσεων της Σκοπιάς από το 1914 – 1919, δεν φανερώνει στο παραμικρό τη συνετή διακριτικότητα που κάνει κάποιον να μετρά τα λόγια του. Θα αποτελούσε προσβολή στον Ιησού Χριστό να πούμε ότι επέλεξε αυτή την Οργάνωση βάση των όσων αυτή δίδασκε με ξεχωριστό και μοναδικό τρόπο από το 1919. Υπήρξε μία υπερχείλιση λέξεων, τις οποίες αργότερα ντρεπόμαστε να ανασύρουμε από τη μνήμη μας, μαζί με ένα ρεύμα νέων προφητειών που αφορούσαν σε χρονολογίες, οι οποίες αποδείχθηκαν το ίδιο σφαλερές με τις προηγούμενες. Ακόμα και το σκληρό σχολείο της εμπειρίας δεν φάνηκε να τους έχει διδάξει κάποιο μήνυμα.
Ένας λόγιος της Αγίας Γραφής ονόματι Ron Frye, ανακάλυψε ότι η Οργάνωση χαρακτήριζε τη θέση της ως εξής: Σαν τους Ισραηλίτες της εποχής του Ησαΐα, οι σύγχρονοι πνευματικοί Ισραηλίτες της εταιρείας Σκοπιά, “ξεπουλούσαν τους εαυτούς τους εξαιτίας λανθασμένων πρακτικών και υποδουλώθηκαν στην παγκόσμια αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, δηλαδή στη (“μαμά”) Βαβυλώνα τη Μεγάλη και στους γήινους εραστές της.”
Στη Σκοπιά 15ης Ιουλίου 1960 (σελ. 435 – 436), βρήκε ακόμη μία περιγραφή για την σύγχρονή εποχή: “Κάτω από την καθοδήγηση αυτής της θρησκευτικής εταιρείας, έλαβε χώρα μια παγκόσμια εκστρατεία για την αναγγελία του 1914 ως η χρονιά που σηματοδοτεί το τέλος για τον “καιρό των εθνών”. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά της Σκοπιάς αποδείχτηκαν άγρυπνοι πνευματικοί σκοποί. Η Γραφή όμως λέει το ένδυμα που φορούν είναι ακάθαρτο, εξαιτίας του συσχετισμού τους από παλιά με τη Χριστιανική αποστασία. (Ζαχαρίας 3 : 3,4) Οι πρακτικές, τα χαρακτηριστικά, και τα πιστεύω τους ήταν όμοια με πολλά παρασιτικά δόγματα του Χριστιανικού κόσμου. Γι' αυτό, από το 1914 έως το 1918 υπέστησαν μία σκληρή δοκιμασία, όχι διαφορετική από την αρχαία περίοδο της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας των Ιουδαίων πίσω στο 607 – 537 π. Χ.”
Συνεχίζει το άρθρο: “Όλα αυτά έλαβαν χώρα σε σύνδεση με την ανομία τους, αφού είχαν μέσα τους τον ανθρώπινο φόβο, Δεν συμπεριφερόντουσαν με αυστηρά ουδέτερο τρόπο στα χρόνια του πολέμου και μολύνονταν με πολλές θρησκευτικές και ακάθαρτες πρακτικές. Ο Ιεχωβά και ο Ιησούς Χριστός επέτρεψαν ώστε αυτοί οι μάρτυρες να ονειδιστούν, να διωχθούν, να διαπομπευτούν, και οι αξιωματούχοι τους να φυλακιστούν από τα έθνη του παλιού εκείνου κόσμου.”
Ο Frye παρατήρησε ότι κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου έλεγαν για τους εαυτούς τους ότι φορούσαν ακάθαρτα ενδύματα, μολυσμένα με αποστασία, λανθασμένες πρακτικές, καθώς επίσης ότι χρησιμοποιούσαν χαρακτηρισμούς όπως “παρασιτικά”, “είχαν μέσα τους τον ανθρώπινο φόβο”,” ξεπουλούσαν τους εαυτούς τους” εξαιτίας των λανθασμένων πρακτικών.
Όταν η πνευματική χρεοκοπία αμείβεται σαν επιτυχία.
Τί τους έκανε πνευματικός ακάθαρτους στα μάτια του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού; Το βιβλίο Μάρτυρες του Ιεχωβά στο Θείο Σχέδιο (σελ. 91) καταγράφει ορισμένους από τους υποτιθέμενους παράγοντες που προκαλούσαν αυτή τη μόλυνση της περιόδου 1914 – 1918.Η άποψη πως οι επίγειες κυβερνήσεις είναι οι “ανώτερες εξουσίες” του Ρωμαίους 13:1, με αποτέλεσμα το φόβο προς τους ανθρώπους.
- Η έμφαση στην “ανάπτυξη χαρακτήρα”
- Έγιναν πιο ακραίοι
- Αξιοσημείωτη λατρεία πλασμάτων μέσα στην οργάνωση. Ρώσελ, Ρόδερφοντ κτλ.
- Ο εορτασμός παγανιστικών εορτών και διακοπών όπως τα Χριστούγεννα
- Χρήση του συμβόλου του Σταυρού, στην Σκοπιά και αλλού.
- Δημοκρατική μορφή της εκκλησιαστικής διακυβέρνησης.
Αν αυτά τα πράγματα που τους μόλυναν - με τόσο δραστικό τρόπο που ο πρόσφατα ενθρονισμένος Βασιλιάς αναγκάστηκε να τους παραδώσει στην αιχμαλωσία, τί πρέπει να συμπεράνουμε; Σίγουρα, ότι θα έπρεπε να καθαριστούν από αυτά τα πράγματα πριν βγουν στην απελευθέρωση τους. Όμως, καθαρίστηκαν; Και όμως, με ανεξήγητο τρόπο, το 1919 όταν υποτίθεται “ότι επέστρεψαν από τη Βαβυλώνα” συνέχιζαν να πιστεύουν και να εξασκούν τα ίδια ακριβώς πράγματα που υποτίθεται ότι τους μόλυναν και τους οδήγησαν στην αιχμαλωσία!
Όσο για τον εορτασμό των Χριστουγέννων, ακόμα και το αρχηγείο στο Μπρούκλιν τα γιόρταζε με μεγάλη λαμπρότητα (με χριστουγεννιάτικα δώρα, κορδέλες, στολίδια και άλλα παραδοσιακά στολίδια) τουλάχιστον μέχρι το 1926 εόρταζαν τα Χριστούγεννα. Ο Σταυρός, που θεωρείται παγανιστικό σύμβολο, διατηρήθηκε μέχρι το 1931 και εμφανιζόταν στο εξώφυλλο του περιοδικού η Σκοπιά.
Και ύστερα από όλα αυτά και πολλά άλλα που θα δούμε παρακάτω, για ποιόν ο κύριος ο Ιησούς λέει τα παρακάτω επαινετά λόγια σαν επιβράβευση;
Όμως, αυτός για τον οποίο γίνεται λόγος και εφαρμόζει τα παραπάνω στον εαυτό του σαν πιστός δούλος (Ματθ. 24 : 45-47), είναι κάθε άλλο παρά δούλος. Είναι αφέντης, είναι Κυβερνών Σώμα, είναι αυτός που κάποτε διώκετο τώρα διώκει! Είναι αυτός που ισχυρίζεται πως δεν έχει στη εταιρεία Σκοπιά άμισθους κληρικούς και λαϊκούς, και όμως έχει!
Όταν ο Κύριος ο Ιησούς λέει για το γάμο (Ματθ. 19 : 6), έρχεται αυτός ο δούλος στο βιβλιάριο μπροσούρα ΤΙ απαιτεί ο Θεός (σελ. 17 παρ. 6) και ενώ στα πρώτα λόγια εξάρει την σοβαρότητα του γάμου, κατόπιν μας λέει τα ανεκδιήγητα λόγια:
6. Όταν οι γαμήλιοι σύντροφοι έχουν προβλήματα συμβίωσης, θα πρέπει να προσπαθούν να εφαρμόζουν τις Γραφικές συμβουλές. Η Αγία Γραφή μας προτρέπει να δείχνουμε αγάπη και να είμαστε συγχωρητικοί. (Κολοσσαείς 3:12-14) Ο Λόγος του Θεού δεν ενθαρρύνει το χωρισμό ως τρόπο επίλυσης μικροπροβλημάτων. Αλλά κάποια σύζυγος μπορεί να προτιμήσει να αφήσει το σύζυγό της αν (1) αυτός πεισματικά αρνείται να συντηρήσει την οικογένειά του, (2) είναι τόσο βίαιος ώστε κινδυνεύει η υγεία της και η ζωή της, ή (3) η υπερβολική εναντίωσή του καθιστά αδύνατον για αυτήν το να λατρεύει τον Ιεχωβά.—1 Κορινθίους 7:12, 13.
Και από εκεί και πέρα αρχίζει ένας μοιχευτικός χορός σε όλη την Οργάνωση. Πρεσβύτεροι χωρίζουν τις γυναίκες τους, διακονικοί υπηρέτες χωρίζουν και εκτελούν μοιχευτικούς γάμους. Δηλαδή, το Δικαστικό Σώμα δίνει διαζύγια αφειδώς και συνεχίζει να δίνει προνόμια σ' αυτούς που ιερουργούν. Ο θρησκευτικός κλήρος έχει μιανθεί με μοιχευτικούς γάμους. Όχι βέβαια η πλειονότητα, αλλά αρκετοί. Όταν αυτός ο λεγόμενος “πιστός και φρόνιμος δούλος” έκανε την περιβόητη Μετάφραση Νέου Κόσμου, και πρόσθεσαν και αφαίρεσαν ώστε έτσι να ταιριάζουν με την πολιτική της εταιρείας (Αποκάλυψη 22 : 18,19). Δηλαδή, μιλάμε για πολλές αλχημείες.
Ιερ. 8:8 Πως λέγετε, Είμεθα σοφοί, και ο νόμος του Κυρίου είναι μεθ' ημών; ιδού, βεβαίως εις μάτην έγεινε τούτο· ο κάλαμος των γραμματέων είναι ψευδής.
Κανείς από εμάς δεν θα έτρωγε από ένα σκουπιδοτενεκέ, εντούτοις η Εταιρεία μας το επιβάλει. Ακούστε τι λέει η Σκοπιά 1ης Φεβρουαρίου 1952 (σελ. 79,80): “...ας μην προσπαθήσουμε να σφετεριστούμε τα καθήκοντα του δούλου. Πρέπει να τρώμε, να χωνεύουμε, να αφομοιώνουμε όσα μας προσφέρονται, χωρίς να απομακρυνόμαστε από τα τμήματα της τροφής, επειδή δεν ταιριάζει στα γούστα της πνευματικής μας γεύσης. Οι αλήθειες που εκδίδουμε είναι αυτές που παρέχονται από την οργάνωση του φρόνιμου δούλου, όχι προσωπικές απόψεις αντίθετες με όσα ο δούλος έχει προσφέρει ως τροφή την ώρα που πρέπει.”
Τριάντα χρόνια αργότερα, την 1η Ιανουαρίου του 1986, το τεύχος της Σκοπιάς προβάλλει την ίδια άποψη και δείχνει προφανώς την επίσημη άποψη. Και λέει μεταξύ των άλλων για μια μεγάλη δραστηριότητα κτηρίων που γίνεται στη σύγχρονη εποχή. Στο Μπρούκλιν μεγάλα κτίρια με πολλούς ορόφους, δηλαδή ένας χορός εκατομμυρίων δολαρίων σε όλη τη Γη. Δηλώνει αυτή η εταιρεία μη κερδοσκοπική, επίσης δηλώνει πως είναι μια οικογένεια με το σύνολο του λαού. Όμως, μπορεί να μας πει πότε ρώτησε για τελευταία φορά τα μέλη της οικογένειας για τις αγοραπωλησίες που κάνει; Θα σας πω ένα παράδειγμα, πως χτίζονται οι αίθουσες βασιλείας στην χώρα μας: το οικόπεδο είναι των αδελφών της τοπικής περιοχής, τα χρήματα και τα υλικά είναι επίσης των αδελφών, οι τεχνικοί είναι επίσης αδελφοί και οι εργασίες που ολοκληρώνουν το έργο από τους αδελφούς. Και όταν ολοκληρωθεί μια αίθουσα βασιλείας (εκκλησία), η απαίτηση της εταιρείας είναι πλέον αυτοί οι αδελφοί να πληρώνουν και ενοίκιο κάθε μήνα για αυτή την αίθουσα βασιλείας.
Το μεγαλύτερο κακό όμως που κάνει αυτή η εταιρεία δεν είναι μόνο το οικονομικό, είναι το πνευματικό. Αυτή η Οργάνωση έχει τον τρόπο και την τεχνική και μπορεί να καταλαμβάνει της διάνοιες εκατομμυρίων ειλικρινών ανθρώπων και να τις σφυροκοπεί σε τακτική βάση, με τις ψευδής τις διδασκαλίες της, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να διαπλάσουν την δική τους συνείδηση, αλλά της Οργάνωσης. Ένα κραυγαλέο παράδειγμα: Το κύριο όργανο καθοδήγησης και διδασκαλίας είναι η Σκοπιά, όχι αυτή τη Σκοπιά που διανέμουν στο κόσμο, αλλά αυτή που χρησιμοποιούν εσωτερικά. Ο τρόπος διδασκαλίας είναι με ερωτήσεις και απαντήσεις. Τις ερωτήσεις τις κάνει η Οργάνωση και είναι τυπωμένες αλλά και τις απαντήσεις τις δίνει πάλι η Οργάνωση και αυτές είναι τυπωμένες. Επομένως, ο σπουδαστής δεν μπορεί να απαντήσει με δικές του σκέψεις. Κατά συνέπεια ο σπουδαστής διαπλάθει τη συνείδηση της Οργάνωσης, δηλαδή, γίνεται παπαγάλος αν μου επιτρέπετε η έκφρασή, μιας Οργάνωσης.
Αποκ. 17:2 μετά της οποίας επόρνευσαν οι βασιλείς της γης και εμεθύσθησαν οι κατοικούντες την γην εκ του οίνου της πορνείας αυτής.
Δηλαδή, η οργάνωση τους πουλάει τα προϊόντα της πνευματικής της πορνείας και τους μεθάει, δηλαδή, η θυγατέρα της Βαβυλώνας.
Ένας δούλος φανταστικός.
Το θέμα περί πιστού και φρόνιμου δούλου είναι πλασματικό. Η ιδέα ότι είναι ένα συλλογικό σώμα 8600 ή 10500 χρισμένων, που τάχα παρέχουν την πνευματική τροφή στη διαχείριση των συμφερόντων του οίκου, αποδεικνύεται παντελώς θεωρητική και σε καμία περίπτωση πραγματική. Αποτελεί πιθανότατα το πιο φανταστικό σενάριο σε όλη την έκταση των ερμηνειών και των προφητειών της Γραφής που παρέχει η Οργάνωση. Όμως, ποιός παρέχει την τροφή; Προφανώς, δεν πρόκειται για ανθρώπους έξω από το αρχηγείο του Μπρούκλιν και για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, τα περισσότερα θέματα γράφονται από ανθρώπους που δεν δηλώνουν χρισμένοι. Τώρα θα πείτε, πώς αυτά βγαίνουν στο φως μέσα από μία μυστικοπαθή οργάνωση; Ο Κύριος Ιησούς ρίχνει φως σε αυτό το ζήτημα με τα λόγια:Μάρκ. 4:22 διότι δεν είναι τι κρυπτόν, το οποίον δεν θέλει φανερωθή, ουδ' έγεινε τι απόκρυφον, το οποίον δεν θέλει ελθεί εις το φανερόν.
Επομένως, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ένας αδελφός που ήταν αυτόπτης μάρτυρας για 25 χρόνια μέσα στο Κυβερνών Σώμα, βίωσε όλα αυτά και πολύ περισσότερα τα οποία τα έκθεσε σε δύο βιβλία. Αυτά τα δύο βιβλία είναι: “ Κρίση Συνείδησης ” και “ Αναζητώντας την εν Χριστώ Ελευθερία “. Είναι ο εκλιπόντας αδελφός Ρέυμοντ Φραντς. Στα βιβλία του μπορούμε να βρούμε πλήθος πολύτιμων πληροφοριών σχετικά με το “πιστό και φρόνιμο δούλο” και πολλά άλλα ζητήματα.
Ο εν λόγο αδελφός επιτέλεσε για αρκετά χρόνια και επίσκοπος ζώνης, μας βεβαιώνει στα βιβλία του πως οι χρισμένοι ανά τον κόσμο δεν παίζουν κανένα ρόλο στο Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Μόνο αυτοί που είναι στο Μπρούκλιν και στο Κυβερνών Σώμα κινούν τα νήματα της Εταιρείας. Όταν πήγαινε στα διάφορα έθνη ως επίσκοπος ζώνης, μας πληροφορεί πως στην τσάντα του δεν είχε καμία πληροφορία που αφορούσε χρισμένους ή “πιστό και φρόνιμο δούλο” από τα έθνη. Αυτό που είχε στην τσάντα του τον οδηγούσε στο να έρθει σε επαφή με τα τοπικά Μπέθελ (γραφεία ) της εταιρείας Σκοπιάς, να ελέγξει οικονομικούς λογαριασμούς και να δώσει μια γενικού ενδιαφέροντος ομιλία στο έθνος στο οποίο επισκεπτόταν. Δηλαδή, το Κυβερνών Σώμα του Μπρούκλιν δεν αναγνωρίζει στη ουσία ότι υπάρχει ένας “πιστός και φρόνιμος δούλος” στα έθνη. Επομένως, αυτό που ισχυρίζεται περί “πιστού και φρόνιμου δούλου” είναι μία απάτη. Λέει ο αδελφός Φραντς: “Μπορώ να δηλώσω χωρίς ενδοιασμούς ότι στο αρχηγείο και στο Κυβερνών Σώμα δεν εκφράστηκε το παραμικρό ενδιαφέρον και δεν έγινε καμία έρευνα για το αν η πηγή της επικοινωνίας ήταν ή όχι ανάμεσα στους “χρισμένους”. Σπάνια μάλιστα μαθευόταν. Απλά, δεν αποτελούσε σχετικό ή σημαντικό παράγοντα.”
Επιλογικά, όλα αυτά ειπώθηκαν για να δειχτεί ότι όσες προσπάθειες και αν κάνουν ατομικά ή ομαδικά οι άνθρωποι για να αποδείξουν ότι αυτοί και μόνο είναι ο περιούσιος λαός, μόνο αυτοί επικοινωνούν με το Θεό και μόνο μέσω αυτών επέρχεται η σωτηρία, αποδεικνύονται μάταιες και τα επιχειρήματά τους αναλυθεί.
Πράξ. 4:12 Και δεν υπάρχει δι' ουδενός άλλου η σωτηρία· διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν.
Περισσότερες πληροφορίες μπορούν να δοθούν κατ' ιδίαν, όποιος το επιθυμεί.
- Στη επόμενη ανάρτηση θα μιλήσουμε για το θέμα: “Η γυναίκα στην σύγχρονη εποχή και η στάση της στην Εκκλησία”.
Με αγάπη Χριστού,
Κέρκος.
