ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΟΝΤΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ; Ή ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΜΗΡΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΒΑΒΥΛΩΝΑ;

ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΟΝΤΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ;

Ή ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΜΗΡΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΒΑΒΥΛΩΝΑ;

Ίσως πείτε πως η Βαβυλώνα έχει περάσει στη λησμονιά εδώ και κάποιες χιλιετίες ανεπιστρεπτεί και τα μόνα τεκμήρια που μας άφησε από τις δόξες της είναι κάποιες πέτρες στα διάφορα μουσεία του κόσμου, για να μην ξεχνάμε τη χλιδή και τη μεγαλοπρέπειά της. Εν τούτοις μας άφησε όπως φαίνεται και ένα πλούσιο πνευματικό και θρησκευτικό υπόβαθρο. Πίστευαν σε τριάδες θεών, στην αθανασία της ανθρώπινης ψυχής, προσπαθούσαν να ανακαλύψουν το μέλλον των ανθρώπων μέσα από την αστρολογία και τη θρησκευτική και πνευματική σύγχυση, εξ’ ου και Βαβέλ. Εν ολίγοις, η Βαβυλώνα είναι μια παγκόσμια αυτοκρατορία, πνευματική πλέον, σε όλο τον πλανήτη και χειραγωγεί δισεκατομμύρια ανθρώπους σε διάφορες θρησκευτικές επωνυμίες, μικρές και μεγάλες θρησκείες που βρίσκονται σε πνευματική σύγχυση και στο ψεύδος. Γι’ αυτό και ακούγεται μια αγγελική φωνή για δύο χιλιάδες και πλέον χρόνια που λέει: «και ήκουσα άλλη φωνή εκ του ουρανού λέγουσαν· Εξέλθετε εξ’ αυτής ο λαός μου, δια να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής και να μη λάβητε εκ’ των πληγών αυτής·» Αποκ. ιη’ 4. Το επίμαχο ερώτημα είναι από πού να εξέλθουμε; Από την θρησκευτική και πνευματική ομηρία που τυχόν να έχουμε ολισθήσει, σε κάποια από τις θυγατέρες, τις επώνυμες θρησκείες αυτής της Βαβυλώνος, της πνευματικής σύγχυσης.

Παρ’ ότι μπορεί να νομίζουμε πως έχουμε απελευθερωθεί από τον Κύριο και απολαμβάνουμε την ελευθερία μας ως χριστιανοί. Είναι αρκετό αυτό; Ας το δούμε! Για να μη ζούμε με αμφιβολίες, ας βεβαιωθούμε από τον ιερό λόγο του Θεού, που λέει: «ώστε ο νομίζων ότι ίσταται ας βλέπη μη πέση» Α’ Κορ. ι’ 12.

Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα! Να φέρουμε την πίστη μας σε κρίση, για να βεβαιωθούμε αν είμαστε σε εκείνη την πίστη που παρεδόθη άπαξ στους αγίους του Χριστού, «προτρέπων εις το να αγωνίζεσθαι δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους» Ιουδ. 3.

Την πίστη του Χριστού και όχι την πίστη των δογμάτων. Κανένα δόγμα δεν μπορεί να αντικαταστήσει εκείνη την πίστη που παρέδωσε ο Χριστός. Γι’ αυτό, κάτω από το Άγιο Πνεύμα του Θεού, ο απόστολος Παύλος μας προτρέπει: «Εαυτούς εξετάζετε αν ‘ησθε εν τη πίστει, εαυτούς δοκιμάζετε». 2 Κορ. ιγ’:5.

Δεν πρέπει να λησμονούμε πως τις τελευταίες ημέρες η γνήσια πίστη θα είναι είδος προς εξαφάνιση. Ακόμα και για τον Κύριο Ιησού ήταν άξιο απορίας, και ακούστε πώς το διατυπώνει ο Κύριος: «Σας λέγω ότι θέλει κάμει την εκδίκησιν αυτών ταχέως. Πλήν ο Υιός του ανθρώπου, όταν έλθη, άραγε θέλει ευρεί την πίστιν επί της γης;» Λουκ. ιη’:8. «Διότι η πίστις δεν υπάρχει εις πάντας» 2 Θεσ. γ΄:2.

Θέλω να σας βεβαιώσω πως το γράφημα αυτό προορίζεται για αδελφούς και αδελφές που για χρόνια σπουδάζουν τις Ιερές Γραφές και επιθυμούν να βεβαιώνουν τον εαυτόν τους πως βρίσκονται στην οδό εκείνη που χάραξε ο Λυτρωτής, που οδηγεί στην αιώνια ζωή. Απευθύνεται επίσης σε εκείνους που θέλουν να μιμούνται τους αρχαίους Βεροιείς, που ήταν ευγενέστεροι των Θεσσαλονικέων, γιατί ερευνούσαν τις Γραφές, προκειμένου να βεβαιωθούν αν ήταν έτσι. Πραξ. ιζ’:11.

Πουθενά δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε την πνευματική μας ευημερία εκτός από τον Κύριο. Γιατί εκείνος λέει: «Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού.» Ιωανν. ιδ’:6. Το Πνεύμα το Άγιο , δια της γραφίδος του αποστόλου Παύλου, προσθέτει: «Και δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία· διότι ούτε όνομα άλλον είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν» Πραξ. δ’:12.

Εδώ, από ό,τι καταλάβατε και εσείς, δεν υπάρχει χώρος για τρίτους. Διότι είναι ένας ο Θεός και ένας ο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός, όστις έδωκε εαυτόν αντίλυτρο υπέρ πάντων. Α’ Τιμ. β’:5,6.

Οφείλω να σας πληροφορήσω πως όλα τα άλλα ονόματα που ήρθαν στην παγκόσμια σκηνή των αιώνων είναι τα ονόματα βλασφημίας. Ο Κύριος έχει μιλήσει στο βιβλίο της Αποκάλυψης για αυτούς. Αποκ. ιζ’:2,3. Αυτοί είναι οι εραστές της εξουσίας που κυβέρνησαν εν ελέω Θεού, μεθυσμένοι από το εμετικό ποτό που τους κερνάει η μαμά Βαβυλώνα. Αυτό επαναλαμβάνεται ως σήμερα.

Στο όνομα του Χριστού διέπραξαν εγκλήματα και πολέμους, καθώς χειραγωγούσαν τους μεταλλαγμένους χριστιανούς. Ίσως να ρωτήσετε: Μα πώς έγινε αυτό; Ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία; Όχι! Ας το δούμε όμως.

Ο Κύριος στο σημείο αυτό μας είπε μια βαρυσήμαντη παραβολή, την παραβολή του σίτου και των ζιζανίων. Εκεί μας φέρνει στην επιφάνεια γεγονότα που θα απασχολούσαν την χριστιανική εκκλησία. Επομένως πάμε στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου ιγ΄:25: «αλλά ενώ εκοιμώντο οι άνθρωποι, ήλθον ο εχθρός αυτού και έσπειρε ζιζάνια ανά μέσον του σίτου και ανεχώρησεν». Με άλλα λόγια τους είχε πιάσει όπως λέμε κοινώς, μώρα ή υπνηλία.

Εξ’ ου και οι μωρές παρθένες Ματθ. κε΄:5. Σπέρνει λοιπόν ζιζάνια και φεύγει.

Ποια ήταν αυτά τα σπέρματα των ζιζανίων που έσπειρε στο χωράφι ο εχθρός; Βασικά ήταν δύο. Το πρώτο ήταν το μέτωπο του νεοπλατωνισμού, η αρχαία ελληνική φιλοσοφία, με τις διάφορες σχολές των επικουρίων και των στωικών, που σαν βάση είχαν τους 12 Θεούς του Ολύμπου.

Τέτοια ρεύματα και ιδέες είχαν διεισδύσει στην χριστιανική εκκλησία και την απειλούσαν. Η αποστασία ήταν επί θήρας. Κωλ. β’:8 «Βλέπετε μη σας εξαπατήση τις δια της φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, και κατά τα στοιχεία του κόσμου και ουχί κατά Χριστόν», επίσης Πραξ. 17:18 , Ρωμ. 16:17.

Το άλλο μέτωπο ήτανε η Ιουδαϊκή παράδοση και οι μύθοι των ραβίνων Εβραίων. Είχαν αρχίσει για τα καλά τα σχίσματα μέσα στη χριστιανική εκκλησία. «Σας παρακαλώ δε αδελφοί δια του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να λέγετε πάντες το αυτό και να μην είναι σχίσματα μεταξύ σας, αλλά να είστε εντελώς ηνωμένοι έχοντας το αυτό πνεύμα και την αυτή γνώμη, διότι έκαστος από εσάς λέγει· Εγώ μεν είμαι του Παύλου, εγώ δε του Απολλώ, εγώ δε του Κηφά, εγώ δε του Χριστού. Διαμερίσθη ο Χριστός;». Κορ. α’ 10-13.

Τελικά η αποστασία η μεγάλη ήταν παρόν. Με λίγη ζύμη έγινε όλο το φύραμα ένζυμο. Ο απόστολος Παύλος προσθέτει: « Το δε πνεύμα ρητώς λέγει ότι εν υστέρεις καιροίς θέλουσι αποστατήσει τινές από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης και διδασκαλίας δαιμονίων. Α’ Τιμ δ’ 1,2. Και αλλού ο Παύλος μας λέει: «Ας μης σας εξαπατήση τις κατ’ ουδένα τρόπον διότι δεν θέλει έλθει η ημέρα εκείνη, εάν δεν έλθη πρώτον η αποστασία και αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας» Β’ Θεσ. 2,3.

Αυτός ο σύνθετος άνθρωπος ήταν το αποστατικό σώμα που ήρθε τον 3^ο αιώνα μ.Χ.

Ο ΘΕΟΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

Σε κάποια κατ’ ιδίαν συζήτηση που είχε ο Κύριος με τον απόστολο Πέτρο, του είπε: «Είπε δε ο Κύριος· Σίμων, Σίμων, ιδού, ο Σατανάς σας εζήτησε δια να σας κοσκινίση ως τον σίτον ·» Λουκ. 22,31.

Αυτό που κρατούμε εδώ είναι πως ο Σατανάς εζήτησε να τους φέρει σε κρίση την πίστη τους. Αυτό το περιστατικό μας φέρνει στη θύμηση ένα άλλο περιστατικό, πολλά χρόνια πριν, με τον πιστό άντρα Ιώβ: «Και επεκρίθη ο Σατανάς προς τον Γιαχβέ και είπε, Μήπως δωρεάν φοβείται ο Ιώβ τον Θεόν; Δεν περιέφραξες κυκλόθεν αυτόν και την οικίαν αυτού και πάντα όσα έχει; Τα έργα των χειρών αυτού ευλόγησας και τα κτήνη αυτού επληθύνθησαν επί της γης· πλην τώρα έκτεινον την χείρα σου και έγγισον πάντα όσα έχει, δια να ιδής εάν δε σε βλασφημήση κατά πρόσωπον. Και είπεν ο Γιαχβέ προς τον Σατανά, Ιδού, εις την χείρα σου πάντα όσα έχει· μόνο επ’ αυτόν μην επιβάλης την χείρα σου. Και εξήλθεν ο Σατανάς απ’ έμπροσθεν του Γιαχβέ. Ιώβ α’ 9-12.

Και τώρα μπορούμε να καταλάβουμε το πώς ο Σατανάς υλοποιεί την απειλή του με το να κάνει πόλεμο στην χριστιανική εκκλησία.

Τα όπλα του είναι οι μυθοπλασίες, οι παραδόσεις των αρχαίων Εβραίων και ο νεοπλατωνισμός- το δωδεκάθεο των αρχαίων ελλήνων. Ματθ. 15,6-9, Πραξ. 17,17,18. Αυτά τα όπλα χρησιμοποιεί για να ρίξει στο καναβάτσο την χριστιανική εκκλησία. Με άλλα λόγια έρχονται τα πάνω κάτω!

Δηλαδή, φέρνει σε ομηρία τους άπιστους χριστιανούς που δάνεισαν τα αυτιά τους σε αυτά τα απατηλά ρεύματα και τους φέρνει σε μια παγκοσμιοποίηση σε όλα τα έθνη. Γίνονται μέλη μιας παγκόσμιας πνευματικής αυτοκρατορίας, που λέγεται Βαβυλώνα η μεγάλη: «Και εδόθη εις αυτό να κάμη πόλεμο με τους αγίους, και να νικήση αυτούς, και εδόθη εις αυτό εξουσία επί πάσαν φυλήν και γλώσσαν και έθνος.» Αποκ. ιγ’ 7.

Όμως τι έγινε με την εκκλησία του Χριστού και των αποστόλων τελικά; Η χριστιανική εκκλησία ήρθε στη φυσική της θέση ενώπιον του Θεού που τους ετοίμασε έναν τόπο εκεί στη συμβολική έρημο. Εκεί τους τοποθέτησε για να τους αναπτύξει πνευματικά, στο επίπεδο του Υιού Του: «Και η γυνή έφυγεν εις την έρημον, όπου έχει τόπον ητοιμασμένον από του Θεού, δια να τρέφουσι αυτήν εκει ημέρας χιλίαςδιακόσιας εξήκοντα» Αποκ. 12,6.

Ας μάθουμε περισσότερα για τη συμβολική έρημο: «Και θέλω σας φέρει εις την έρημον των λαών και εκεί θέλω κριθή με σας πρόσωπον προς πρόσωπον· καθώς εκρίθην με τους πατέρες σας εν τη ερήμω της γης Αιγύπτου, ούτω θέλω σας κρίνει, λέγει Κύριος ο Θεός. Και θέλω σας περάσει υπό την ράβδον και θέλω σας φέρει εις τους δεσμούς της διαθήκης» Ιεζ. κ’ 35-37.

Από ό,τι παρατηρείτε και εσείς, αυτό επαναλαμβάνεται και στη χριστιανική εκκλησία. Α’ Κορ. ι’ 11-12.

Τι γίνεται όμως με τη Βαβυλώνα; Η Βαβυλώνα απολαμβάνει την χλιδή της, αναβαθμίζεται σε μια μεγαλοπρεπή αυτοκρατορία, η οποία όμως έχει ημερομηνία λήξης. Όλοι αυτοί, οι όμοιοι με ζιζάνια βρίσκονται σε δέσμες. Τουτ’ έστιν μικρές ή μεγάλες οργανώσεις και εκκλησίες, που τελικό προορισμό έχουν την πυρά, ενώ το στάρι τοποθετείται στην αποθήκη του Κυρίου. Ματ. 13:30.

Έκτοτε, ποτέ δεν αδράνησαν οι δυνάμεις του σκότους, που σκοπό έχουν όλα τα μέλη της χριστιανικής εκκλησίας να τα λερώσουν με ψευδείς διδασκαλίες.

Επειδή, σε τελική ανάλυση, ζητούν τον αφανισμό των αληθινών χριστιανών. Θέλουν να καταστρέψουν την πνευματική μας σχέση με τον Ουράνιο Πατέρα μας. Γι αυτό δείτε πως το αναφέρει ο απόστολος Πέτρος: «Εγκρατευθήτε, αγρυπνήσατε· διότι ο αντίδικός σας διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιέρχεται ζητών τίνα να καταπίη». Α’ Πετ. ε’:8.

Επίσης ο Παύλος μας πληροφορεί: «επειδή η πάλη μας δεν είναι ενάντια σε αίμα και σάρκα, αλλά ενάντια στις αρχές, ενάντια στις εξουσίες, ενάντια στους κοσμοκράτορες του σκότους, τούτου του αιώνα, ενάντια στα πνεύματα στα επουράνια» . Εφεσ. σ’ 12-18.

Επομένως τα πράγματα είναι σοβαρότερα από ότι νομίσαμε, επειδή ο εχθρός μας, που λέγεται Σατανάς, έχει δύο εργαλεία για να προωθεί την ακάθαρτη προπαγάνδα του.

Πλέον δεν είναι εκείνο το αρχαίο φίδι, αλλά τώρα είναι ο Δράκων ο αρχαίος όφις. Εδώ έχουμε να κάνουμε με οργανωμένες υπερδυνάμεις, ουράνιες και επίγειες, και δεν θα ήταν καθόλου απλά τα ζητήματα για τους αληθινούς χριστιανούς. Ο κύριος Ιησούς στην αποκάλυψη μας πληροφορεί: «Και είδον τρία ακάθαρτα πνεύματα όμοια με βατράχους εξερχόμενα εκ του στόματος του δράκοντος και εκ του στόματος του θηρίου και εκ του στόματος του ψευδοπροφήτου· διότι είναι πνεύματα δαιμόνων εκτελούντα σημεία, τα οποία εκπορεύονται προς τους βασιλείς της γης και της οικουμένης όλης, δια να συνάξωσιν αυτούς εις τον πόλεμον της ημέρας εκείνης του Θεού του παντοκράτορος» Αποκ. ισ’ 13-14.

Άρα, από ό,τι και εσείς διακρίνετε, είναι ο δράκων, δηλαδή ο Σατανάς, το θηρίο, που είναι η παγκόσμια εξουσία και, τέλος, ο ψευδοπροφήτης που περιλαμβάνει όλες τις ψεύτικες θρησκείες επάνω στον πολυπαθή πλανήτη μας. Αυτός με τη γλοιώδη και ψευδή προπαγάνδα του έχει ρίξει δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας σε πνευματικά ομηρία.

Επομένως όλη η γη μας είναι μπλοκαρισμένη από αυτές τις δυνάμεις του σκότους. Το ότι ο δράκων χρησιμοποιεί τρία ακάθαρτα πνεύματα όμοια με βατράχους είναι η προπαγάνδα που προωθεί. Αρκεί για να το καταλάβουμε, να παρατηρήσουμε πως κοάζουν οι πολιτικοί στα κοινοβούλια των εθνών! Και πως ο ψευδοπροφήτης με τη σειρά του εξαγγέλλει πύρινες ομιλίες στα ακροατήρια, με στόχο την παραπλάνηση.

Εδώ αυτό που χρειάζεται είναι να αποκτήσουμε ακριβή γνώση της αλήθειας δια του Λόγου του Θεού. Ώστε να ξεφύγουμε από την πνευματική ομηρία στην οποία βρισκόμαστε. Γι’ αυτό τα λόγια του Κυρίου Ιησού είναι πάντα επίκαιρα, μας λέει: «Εάν λοιπόν ο Υιός σας ελευθερώση όντως ελεύθεροι θέλετε είσθαι» Ιωαν. η’:36, 17:17

Ακόμη, ο Παύλος μας λέει: «Ο δε Κύριος είναι το πνεύμα· και όπου είναι το πνεύμα του Κυρίου εκεί ελευθερία» Β’ Κορ. 3:17.

Μια παρομοίωση εδώ θα ήταν χρήσιμη για τους αληθινούς χριστιανούς.

Όπως τα έθνη έχουν συντάγματα, έτσι και το πνευματικό έθνος του Θεού έχει το δικό του σύνταγμα. Αυτό είναι διαχρονικό, δεν αλλάζει, ούτε μπορούν κάποιοι να το αναθεωρούν. Κανένας δεν μπορεί να αφαιρέσει ή να προσθέσει. Αποκ. κβ΄ 18-19

Αυτό απαρτίζεται από 66 βιβλία. Τα 39 λέγονται εβραϊκές Γραφές και τα 27 λέγονται ελληνικές Γραφές. Σε όλο αυτό το ενιαίο βιβλίο έχουμε 1189 κεφάλαια και εδάφια 31.103. Εδώ μας δίδεται η φιλάγαθη προμήθεια του Θεού, το πνευματικό σύνταγμα των αληθινών χριστιανών.

Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης. Β’ Τιμ. 3:16.

Το περίεργο είναι πως όλοι αυτοί δηλώνουν ελεύθεροι. Μην τους ακούτε! Απλώς ελέγξτε τους από τις Γραφές για να διαπιστώσετε πως δεν είναι. Έχει γράψει ο απόστολος Πέτρος για αυτούς: «επαγγελόμενοι εις αυτούς ελευθερίαν, ενώ αυτοί είναι δούλοι της διαφθοράς· διότι από όντινα νικάται τις, τούτον και δούλος γίνεται» Β’ Πετ. β’:19.

Εμείς όμως θέλουμε να έχουμε το νου του Χριστού για να είμεθα απελευθερωμένοι. Κανένας από εμάς δεν θα επιθυμούσε να έχει μια δανεισμένη πίστη. Αυτό δεν θα ήταν καν πίστη, θα λεγόταν ευπιστία. Θα ήταν όπως ένας επιχρυσωμένος τενεκές. Επομένως πρέπει να μάθουμε να σκεφτόμαστε αυτά που διαβάζουμε. Έχετε διάνοια που σκέφτεται για εσάς; Ή σκέφτονται άλλοι για εσάς; Γιατί τότε θα γίνουμε φερέφωνα κάποιων άλλων, δηλαδή παπαγάλοι.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε και κάτι άλλο! Το έλεος και η χάρις του Θεού δεν είναι αποκλειστικότητα ή κεκτημένο κανενός ανθρώπου, θρησκείας ή οργανισμού. Ο Χριστός είναι θείο δώρο του ουρανού. ΔΕΝ ΜΟΝΟΠΩΛΕΙΤΑΙ. Τα μέλη του σώματος έχουνε κεφαλή αποκλειστικά τον Χριστό και όχι κάποιο κυβερνών σώμα. Τα μέλη της αληθινής εκκλησίας είναι ουράνιοι πολίτες που τα ονόματά τους είναι γραμμένα στους ουρανούς και όχι σε επίγεια καταστατικά.

Δείτε παρακαλώ πως το διατύπωσε ο Κύριος: «Να χαίρεσθε περισσότερο ότι τα ονόματά σας γράφτηκαν στους ουρανούς» Λουκ. ι’20, Εβρ. 12:22,23.

Πώς το πέτυχαν αυτό; Όλοι αυτοί που ανήκουν στο σώμα του Κυρίου υπάκουσαν στη φωνή του καλού ποιμένα και βγήκαν από τις οπαδοποιημένες θρησκείες, που συμβολικά λέγονται γυναίκες. Δεν μολύνονται πλέον από τα πνευματικά έλκη-ψεύδη που κουβαλάνε αυτές. Αποκ.ιη’:4, ιδ’:4, β’:20, Ιωάν. ιβ’:26, Ιωάν. ιδ’:23.

Ύστερα από την παραπάνω πληροφορία που λάβαμε, θα ήταν ουτοπικό να πιστεύουμε πως η σωτηρία θα προέλθει από το δικό μας δόγμα-χώρο-οργάνωση. Εάν πιστεύουμε κάτι τέτοιο, μπαίνουμε στο χώρο της ματαιολογίας, αντιλογίας και της ψευδώνυμης γνώσης. Το λιγότερο γινόμαστε ματαιολόγοι και φρενοπλάνοι. Α’ Τιμ. σ’:20-21, Α’ Τιτ. 10.

Κάτω από το φως των γραφικών στοιχείων, που βρίσκεται η δική μας πίστη;

Μήπως δείχνει ότι το στήριγμά μας βρίσκεται στις πατερίτσες του δόγματος μας; Αν είναι έτσι, δεν μας έχει ελευθερώσει ο Υιός και κατά συνέπεια παραμένουμε σε ομηρία στο δόγμα, γι αυτό ας εξέλθουμε και να μην αγγίζουμε κάτι το ακάθαρτο. Για να το κάνουμε αυτό χρειάζεται πνευματικό ανάστημα και πνευματικά κότσια. Το λέμε αυτό, διότι είναι πολλοί οι κεκλιμένοι, λίγοι όμως οι εκλεκτοί. Ακούστε πως το διατυπώνει εδώ ο Κύριος: «Αγωνίζεσθε δια να εισέλθητε δια της στενής πύλης· διότι πολλοί, σας λέγω, θέλουσι ζητήσει να εισέλθωσι και δεν θέλουσι δυνηθή.» Λουκ. ιγ’ 24.

Όλα αυτά ξεκινούν από το πώς ακούμε. Επειδή ο Κύριος έλεγε: «όστις έχει ωτίο ας ακούσει τι λέγει το πνεύμα προς τας εκκλησίας» Αποκ. γ’ 13. Αλλού μας πληροφορεί, Εβρ. γ’7-10: «Δια τούτο καθώς λέγει το πνεύμα το Άγιο· σήμερον αν ακούσετε της φωνής αυτού μη σκληρύνετε τας καρδίας σας ως εν τω παραπικρασμώ κατά την ημέρα του πειρασμού εν τη ερήμω, όπου οι πατέρες σας με επείρασαν, με εδοκίμασαν και είδον τα έργα μου τεσσαράκοντα έτη· δια τούτο δυσηρεστήθην εις την γενεάν εκείνην και είπον· παντότε πλανώνται εν τη καρδία αυτών και δεν εγνώρισαν τας οδούς μου·» Α Κορ. ι’ 1-6, Ρωμ. β’ 28,29.

Εκεί βρίσκεται το δικό μας θέμα, είμεθα στο ίδιο έργο θεατές. Επειδή ό,τι έγινε με τον σαρκικό Ισραήλ εκεί στην έρημο, γίνεται και με τον κατά απομίμηση χριστιανικό κόσμο που παριστάνει τον πνευματικό Ισραήλ, τον Ισραήλ του Θεού, ενώ δεν έχει αυτά τα χαρακτηριστικά ή εχέγγυα.

Κατόπιν τούτων, θα μπορούσα εγώ, σαν ένα ξεχωριστό άτομο να κάνω μια δημόσια διακήρυξη, ως έκφραση της αγαθής μου συνείδησης για την κυριότητα που έχει ο Ιησούς σε εμένα; Ιωάνν. σ’ 68,69. ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ΑΥΤΟΝ! Ως τον κεχρισμένο από τον Θεό προφήτη και μέγα αρχιερέα και Βασιλέα; Πραξ. δ’ 12, Φιλ. 2,9-11.

Ποιος είναι ικανός να με μαθητεύσει, διαπαιδαγωγήσει σε όλα τα μυστήρια της Ζωής και του θανάτου, του καθήκοντος και του προορισμού μου, ενώπιον του οποίου κλείνω γόνυ λατρείας και τον ονομάζω ο Κύριός μου και ο Θεός μου; Ιωάνν. κ’ 28.

Καθώς βρήκα Αυτόν, ο Οποίος είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή, κανένας επίδοξος μεσάζοντας εδώ δε χωράει! Δε μπορεί κανείς να πάει προς τον Πατέρα, παρά μονό δια μέσω του Ιησού Χριστού. Ιωάνν. ιδ’ 6. Αισθάνομαι ασφαλής, στερεωμένος επάνω στον αιώνιο βράχο αφήνοντας τα κύματα της ζωής να χτυπούν επάνω Του και να τσακίζονται.

Είναι γραμμένο για Αυτόν: «Θέλω σε αγαπά, Κύριε, η ισχύς μου. Ο Κύριος είναι πέτρα μου και φρούριον μου και ελευθερωτής μου· θεός μου, βράχος μου επ΄αυτόν θέλω ελπίζει· η ασπίς μου και το κέρας της σωτηρίας μου· υψηλός πύργος μου.» Ψαλ. ιη’ 1,2.

Καθώς παρατηρούμε τα συμβαίνοντα επάνω στον πλανήτη, η νύχτα αυτού του κόσμου γίνεται πιο βαθιά.

Βρισκόμαστε στο ζενίθ και η αυγή ενός νέου κόσμου βρίσκεται στο προσκήνιο. Παρά ταύτα, το έλεος του στοργικού μας Πατέρα, είναι εκεί για να βοηθήσει αυτούς που τον αγαπούν και πειθαρχούν σε Αυτόν.

Η κατά Δουμά όραση που θα δούμε τώρα θα είναι πολύ αποκαλυπτική για εμάς, εκεί λέει: «Προς εμέ φωνάζει από Σηείρ, Φρουρέ τι περί της νυκτός; φρούρε τι περί της νυκτός; Ο φρουρός είπε, Το πρωί ήλθεν, έτι και η νύξ· αν θέλετε να ερωτήσετε, ερωτάτε· επιστρέψατε, έλθετε.» Ησ. κα’ 11,12.

Από την απόκριση του φρουρού διακρίνουμε θετικά πράγματα. Μας είπε ότι και το πρωί ήρθε και η νύχτα πέρασε, επομένως βρισκόμαστε σε ώρα μηδέν. Παρά ταύτα αν θέλετε να ερωτήσετε, ερωτάτε, επιστρέψατε, έλθετε!

Με άλλα λόγια, παρά την προχωρημένη ώρα, για τον Θεό η πόρτα είναι ανοιχτή. Περιμένει από εμάς να ρωτήσουμε περαιτέρω πράγματα, το πώς θα βγούμε από τα δεσμά της ομηρίας μας, να επιστρέψουμε και να έλθουμε!

Ύστερα από όλα αυτά, βλέπουμε πως το όλο πνεύμα του Θεού βρίσκεται σε αρμονία με τα παραπάνω. Ακούστε γιατί: «Και το πνεύμα και η νύμφη λέγουσιν· Ελθέ. Και όστις ακούει, ας ειπή· Ελθέ. Και όστις διψά, ας έλθη, και όστις θέλει, ας λαμβάνη δωρεάν το ύδωρ της ζωής. Αποκ. κβ’ 17, Ιωάνν. δ’ 14.

Επομένως, το νεράκι της απελευθέρωσης από την ομηρία είναι άφθονο και διαθέσιμο. Το ποιοί θα πιούμε από το νεράκι αυτό της απελευθέρωσης, θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από εμάς. Τα συμπεράσματα είναι δικά σας!

Με αγάπη Χριστού

Στέλιος Κερκυραίος

Εν Πάτραι 29/8/2016

Τηλ. Επικοινωνίας: 2610 590084, 6974314740.

website: enchristoeleutheria.blogspot.com